Palmboom palmboom paashaas

G’day mates

Allereerst een selamat en zalig pasen gewenst en excuses voor deze slechte titel maar Le ligt er al dagen dubbel om, dus we konden er niet omheen.

Vorige week hadden we weinig gedaan, omdat we de dingen die we wilden doen steeds bleven uitstellen omdat het strand zo lekker lag. Zondag was het plan om die dingen te gaan doen, maar zoals altijd wijzigden de plannen en gingen we op pad richting Brisbane. Het duurde een eeuwigheid voor we eindelijk in de stad kwamen, na 3 rondjes over de ringweg was het eindelijk gelukt en toen moesten we nog een parkeerplek zoeken. We hebben de auto in een klein vak weten te proppen aan de rand van de stad waar we maar 2 uur mochten staan. Het werd dus een spoedbezoek en we hadden al zoveel tijd verloren met er überhaupt komen dat we al bijna geen zin meer hadden. Het kleine beetje wat we hebben gezien was erg leuk, fijne sfeer en niet zo bizar groot als Sydney. Hierna door gereden naar Noosa, wat wij vonden lijken op Bloemendaal want het was gewoon een veel te chique strandplaats. We hebben een slaapplek gevonden wat verdacht veel op avifauna leek qua aantal vogels en qua geur en hebben onze eerst kennismaking gehad met koken in het donker met een zaklamp :)

De dag erop was het plan om vroeg naar Tin Can Bay te gaan om hier dolfijnen te voeren. Natuurlijk hebben we ze niet gezien, maar dit keer was het niet de schuld van het wildllife maar van ons, we hadden ons namelijk verslapen…. We zijn gereden naar Gympie (hoe kun je een stadje met die naam nou overslaan?) en hebben we lekker op het strand gelegen op Rainbow Beach. Aan het eind van de middag zijn we naar Hervey Bay gereden om hier een tour te boeken naar Fraser Island, wat een paradijsje schijnt te zijn. Het is een zandeiland, waar je zelf met een 4WheelDrive over heen kunt rijden, leuk plan maar we zagen het al gebeuren dat het eerste uur erg leuk en grappig zou zijn totdat de stukken moeilijker zouden worden (à la Paris-Dakar). Dan zou het een lange middag worden als we continu vast zouden zitten, een tour leek ons een betere optie. We waren lichtelijk in shock van de prijzen die ze vroegen om ons naar het paradijs te brengen, en als we de tour zouden doen die wij het leukst vonden zou dat betekenen dat we meteen terug naar Amsterdam moeten vliegen. Besloten zo snel mogelijk weg te gaan bij deze afzetters en op zoek te gaan naar schildpadden in Bundaberg. Hier hebben we dinsdag de hele ochtend geprobeerd te snorkelen op schitterende strandjes, maar vanwege de heftige regen van afgelopen weken was er weinig zicht (Le kon net haar tenen zien maar dat kwam alleen maar omdat die knalrood gelakt zijn). Jammer dat het snorkelen steeds niet echt lukt (misschien zijn we te verwend?) maar we hebben ons prima vermaakt door te spelen in de golven, dit keer zonder onze zwembroek te verliezen, en we hebben een gratis modderbad/-pakking genomen. Hierna zijn we naar Agnes Water gereden, een klein plaatjes aan de kust, waar we een prachtige zonsondergang hebben gezien, kampeerden op het strand en een beetje ruzie hadden met onze dronken buurman die dacht dat de hele camping van hem was.

Woensdag wilden we een surfcursus gaan doen omdat in Town of 1770 (zo heet het echt) fijne golven zouden zijn voor beginners en het niet zo druk zou zijn als de eerdere goede surfspots die we hebben gezien. Toen we wakker werden van het geschreeuw van andere buren die ruzie maakten (wat een agressie op zo’n vredige plek…) bleken er niet echt golven te zijn. En als we dan willen leren surfen, dan hebben we die wel nodig…. Dus ja, flexibel als we zijn stellen we dat ook maar uit. En we hebben andere nieuwe sport kunnen oefenen, want we hebben country FM gevonden en hebben onze line-dance skills aanzienlijk verbeterd in de auto :) We hebben besloten te gaan rijden richting ons volgende paradijs en gewoon te zien waar we uit zouden komen want het was een flink stuk. Meestal zijn er om de 30 kilometer reststops, waar we rond 6 uur wilden gaan stoppen om te gaan eten/slapen. Toen de zon ineens onder was (alsof er een lichtknopje omgaat) konden wij geen enkele plek vinden waar het ok was om te slapen dus bleven we maar rijden en rijden. Om 8 uur kwamen we op de eerder vastgestelde eindbestemming aan maar waren de camping-recepties al gesloten. Aangezien we de hele dag al berichten op de radio hoorden dat politie controles scherper zouden worden ivm verwachte paasdrukte zagen wij het niet echt zitten om midden in het stadje te gaan slapen (brave Hendriken als we zijn…. ) en zijn we maar teruggaan rijden langs de snelweg in de hoop dat we iets konden vinden wat we over het hoofd gezien hadden. Rijden in het donker is hier niet zoals thuis want het is echt heel donker zonder straatverlichting, de lichten van tegenliggers lijken wel zoeklichten van een politiehelikopter en overal bordjes die waarschuwen voor wildlife. Na een half uur vonden we een vage camping waar een bord stond “make yourself at home, see you in de morning” Hoera!!! Wat een opluchting na zo’n belachelijk lange dag in de auto, voordeel is wel dat we donderdag bijna meteen op het strand konden instaleren omdat we nog maar 20 kilometer van het eindpunt (Airley Beach) zaten…Nadeel was dat we niets meer zagen vanwege alle lijken op de voorruit van de meest vreemde insecten.

Donderdag hebben we eerst eens wat tourtjes geregeld om the Whitsunday Islands te gaan verkennen. Hierna op naar het strand, waar een waarschuwingsbord stond voor stingers, kwallen waarbij je na een beet naar het ziekenhuis moet. Niet een goed idee dus om te gaan chillen daar. Next best thing was een lagoon, al zouden we het thuis gewoon gratis zwembad noemen, waar we ons hebben geïnstalleerd en de hele dag hebben gegrild onder de brandende hitte van de zon. Le heeft geprobeerd of zij kon schoonzwemmen, Joris moest hier enorm om lachen en vond dat ze niet echt talent had… maja je kunt ook niet overal goed in zijn en als je het niet probeert dan weet je het niet.. hahaha Zelf denkt Le dat het misschien met zo’n knijpertje op haar neus beter gaat……

Vrijdag was een goede vrijdag want wij gingen een tourtje doen. Met een speedboat gingen we op pad naar whitehaven beach, wat heel wit en prachtig is. Na wat gezwommen (in stingersuit zodat we niet geprikt konden worden door die kwallen) en geluncht te hebben gingen we door naar een baai om te snorkelen. Heel mooi wat we hebben gezien alleen was het heel ondiep en heel druk waardoor je meer bezig was met waar je zwom zodat je niets of niemand zou raken, dan dat we echt ervan konden genieten. Hoogtepunt was dat we een schildpad hebben gezien, maar toen we m zagen werden we aangevaren door een boot en konden we hem daarna niet meer vinden. Zaterdag begon de dag goed met boodschappen doen in een shopping mall wat vol was met krijsende kinderen, paashazen en gestresste vrouwen met overvolle winkelwagens. Gelukkig gingen we daarna een tour doen die onze 2 nieuwe hobby’s combineert: kayakken en snorkelen. Weer een leuke dag want deze plek is echt super mooi, zie foto’s. We merken dat we steeds beter kunnen kayakken samen (de eerste keer hebben we wel eens gedacht om elkaar met de peddels te lijf te gaan door miscommunicatie, en dan vooral dat Le het verschil tussen rechts en links niet weet en Jor denkt dat iets duidelijk is zonder iets te zeggen). Deze gedachten hebben we ondanks dat Le nog steeds niet weet wat L en R is, niet meer gehad en dat betekent dus dolle pret en een hoop gespetter in de wedstrijd “wie er als eerst is” :) Le heeft verrassend genoeg gewonnen (want zij zat voor in….) Vooral de terugweg was wel bijzonder dat we vlak boven het koraal kayakten en we waarschijnlijk weer een schildpad hebben gezien (een steen kan niet zwemmen toch?)

Zondag hebben we lekker paasontbijtje gegeten langs de snelweg in de zon (was wel beetje lastig een chocolade paashaas eten omdat hij onder je vingers wegsmolt aangezien het om half 9 al rond de 30 graden was) Verder hebben we 1e paasdag een bezoekje gebracht aan Townsville waar we niets anders hebben gezien dan het zwembad, want jeetje wat was het heet. Het blijft toch wel raar om de feestdagen aan de andere kant van de wereld te vieren. Joris miste het bami/frikandellen paasdiner van zijn oma en Le miste het jaarlijkse gesprek tijdens het ontbijt over wat we nu precies vieren met pasen. Jor heeft haar verbaast met zijn bijbelkennis want hij kende het hele paas/Jezus/Judas/tjielpende kraaien verhaal van a-z. Le heeft hem vast uitgenodigd bij familie Romijn om het volgend jaar daar voor te dragen zodat het dan misschien eindelijk duidelijk is hahaha.

Met wildlife spotten hebben we zoals al 100 keer gezegd niet veel geluk, maar met dood wildlife langs de weg / ongewenst wildlife in de auto spoten des te meer. Le heeft een enorme slang gezien , er zat een spin in het dashboard kastje waar ze niet heel blij van werd en op de camping sprongen er dikke padden door het wc hokje. Joris werd “aangevallen” door een spin die nog veel groter was dan die Le uit de auto heeft gehaald (we wisten niet dat dat kon) en zag een dood konijn langs de weg, waarvan we hopen dat het niet de paashaas was. Alle kangoeroes langs de weg daar hebben we het maar niet over want die zijn zo zielig als ze dood zijn…

Bedankt voor de leuke reacties! Ga zo door, dan blijven wij typen over onze avonturen. Nog maar 15 weken, dan is de reeks avonturen van het doldwaze duo afgelopen.

Liefs

Le en Billy Bob Veldees (haha hoe de tourguide daar nou opkwam, maar hij noemde Jor zo, Le kwam niet meer bij.. Veldees is in elk geval volgens Jor de schuld van Le’s handschrift :D)

Voor foto's
https://picasaweb.google.com/109404110026586699277/Week31PalmboomPalmboomPaashaas?authuser=0&authkey=Gv1sRgCJuLmMCzyeuyogE&feat=directlink